Είναι ασθένεια του παντζαριού, σέσκουλου, ζαχαρότευτλου, σπανακιού δηλαδή φυτών της οικογένειας Chenopodiaceae. Τα φύλλα των φυτών γίνονται μη εμπορεύσιμα και τα τεύτλα και τα παντζάρια δεν αναπτύσσονται φυσιολογικά.
Λατινική ονομασία: Cercospora beticola
Συμπτώματα: Τα συμπτώματα αρχικά είναι μικρές κυκλικές κηλίδες στα φύλλα. Οι κηλίδες έχουν ανοιχτό καφέ έως υπόλευκο κέντρο με κόκκινα περιθώρια. Οι κηλίδες αυξάνουν σε μέγεθος και σε πυκνότητα, συγχωνεύονται, γκριζάρουν και εκεί παράγονται τα σπόρια του μύκητα και ενδεχομένως μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια του φυλλώματος. Το παθογόνο παράγει σκληρώτια. Μπορεί να εμφανιστεί στα φυτά επίσης στα βράκτια φύλλα, στον μίσχο και στο σπόρο του φυτού.
Βιολογικός κύκλος: Η κερκόσπορα διαχειμάζει στην μορφή των σκληρωτίων στο έδαφος σε υπολείμματα καλλιεργειών, σε ζιζάνια ή στον σπόρο. Λίγα μολυσμένα φυτά μπορούν να προκαλέσουν επιδημία διότι κάθε κηλίδα παράγει πολλά κονίδια. Με ευνοϊκές συνθήκες έχουμε πολλές γενεές στην καλλιεργητική περίοδο. Μεταδίδεται με την βροχή, τον άνεμο, έντομα, με μηχανήματα και με τον άνθρωπο.
Ιδανικές θερμοκρασίες ανάπτυξης: Το παθογόνο ευνοείται με υψηλές θερμοκρασίες 22-28 ˚ C, με υψηλή σχετική υγρασία, και υγρά φύλλα το βράδυ συνήθως μετά από βροχή.
Αντιμετώπιση: Με ανθεκτικές ποικιλίες και σπόρους απαλλαγμένους από την ασθένεια. Καταστροφή ζιζανίων στις άκρες των χωραφιών, σε μολυσμένα χωράφια πρόγραμμα αμειψισποράς για 3 με 4 χρόνια. Αποφυγή υπερβολικού ποτίσματος και όχι ποτίσματα την νύχτα.
Καταπολέμηση:
Με ψεκασμούς με μυκητοκτόνα φυλλώματος εγκεκριμένα για την καλλιέργεια. Ρωτήστε τον τοπικό Γεωπόνο για την καλύτερη περίοδο ψεκασμού. Πολλοί παράγοντες καθορίζουν τον χρόνο επέμβασης κυρίως πριν από περίοδο με βροχές.