Το Φουζάριο είναι ένα γένος μυκήτων εδάφους που εντοπίζονται παγκοσμίως. Τα περισσότερα είδη είναι σαπροφυτικά αλλά ορισμένα είδη είναι καταστροφικά για τα φυτά. Το Φουζάριο είναι μία καταστρεπτική ασθένεια που προκαλεί μεγάλες απώλειες νεαρών φυτών και όχι μόνο και δημιουργεί μεγάλα προβλήματα.
To φουζάριο προσβάλει την ρίζα και τον λαιμό και προκαλεί τήξεις, σήψεις φυτών και σήψεις και μαράνσεις καρπών. Είναι από τις σημαντικότερες ασθένειες εδάφους με μεγάλες απώλειες.
Λατινική ονομασία: Fusarium spp.
Ξενιστές: Πλήθος ξενιστών καλλωπιστικών, λαχανικών και σε μερικά δέντρα.
Συμπτώματα: Τα είδη του Fusarium προκαλούν πολλά συμπτώματα όπως τήξεις νεαρών φυτών, τη σήψη των ριζών, σήψεις του στελεχών, διογκώσεις κυττάρων, μαράνσεις φυτών όπου ξεκινάν με κιτρινίσματα φύλλων και πτώση τους. Εντοπίζονται στα αγγεία των φυτών συνήθως μεταχρωματισμοί (σκούροκόκκινες κηλίδες). Δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στα φυτώρια. Στα μεγαλύτερα φυτά προκαλεί μαρασμούς και αν εξελιχθεί σε όλο το φυτό έως και θάνατο
Βιολογικός κύκλος: Ο μύκητας σχηματίζει αγενή σπόρια, τα μικροκονίδια και τα μακροκονίδια. Τα εγγενή σπόρια του είναι ασκοσπόρια. Οι εγγενείς του καραποφορίες είναι περιθήκια (ασκοσπόρια). Σε μερικές περιπτώσεις παρουσιάζεται μυκήλιο. Στο έδαφος βρίσκεται σε χλαμυδοσπόρια που επιβιώνουν για μεγάλες περιόδους.
Το Fusarium oxysporum μπορεί να αναπτυχθεί σε ορισμένα φυτά χωρίς να προκαλούνται εξωτερικά συμπτώματα.
Όπως είπαμε ο μύκητας διατηρείται στο έδαφος στην μορφή των χλαμυδοσποριων. Τα χλαμυδοσπόρια διεγείρονται από τα ριζικά εκκρίματα των φυτών και διεισδύουν είτε από ανοίγματα του φυτού ή από κάποιους τραυματισμούς του φυτού. Εγκαθίσταται στις αγγεία και με παθητική κίνηση έχουμε μεταφορά μικροκονιδιών μέσω των ξυλώδης αγγείων όπου αναπτύσσεται ο μύκητας και εμποδίζει την κυκλοφορία των χυμών. Στην συνέχεια ο μύκητας αναπτύσσεται και εκτός του αγγειακού συστήματος όπου σχηματίζονται κονίδια και χλαμυδοσπόρια όπου επιστρέφουν στο έδαφος με τα υπολείμματα των φυτών και μένουν αδρανή για πολλά χρόνια και όταν βρουν ξανά ιδανικές συνθήκες ενεργοποιούνται.
Μετάδοση: Ανάλογα με το είδος μπορεί να μεταδοθεί με πολλούς τρόπους. Γίνεται είτε με μολυσμένους σπόρους ή βολβούς ή μολυσμένα σπορόφυτα έτοιμα για μεταφύτευση. Επίσης με μεταφορά με νερό (κυρίως ποτίσματος) ή μολυσμένος έδαφος ή με τον άνεμο μεταφέροντας σκόνη χώματος. Επίσης η μεταφορά της ασθένειας με μηχανήματα είναι σύνηθες.
Ιδανικές θερμοκρασίες ανάπτυξης: Αναπτύσσεται από 20 °C και πάνω. Βέλτιστες Θερμοκρασίες 25 °C με 29°C. Έντονα εκδηλώνονται τα συμπτώματα σε θερμοκρασίες άνω τον 28 °C, σε πιο χαμηλές θερμοκρασίες μπορεί να είναι μολυσμένα τα φυτά αλλά να μην εμφανίζουν συμπτώματα έως ότου ανέβουν οι θερμοκρασίες.
Αντιμετώπιση: Η διαχείριση της συγκεκριμένης ασθένειας πρέπει να είναι σε όλα τα στάδια και όχι μόλις εμφανιστεί η ασθένεια γιατί τότε θα έχουμε καταστροφικά αποτελέσματα.
- Η αγορά αξιόπιστου πιστοποιημένου γενετικού υλικού ( σπόρου, βολβού) απαλλαγμένου από την ασθένεια
- Το να είναι ανθεκτική η ποικιλία που αγοράζεται στο φουζάριο
- Προσπαθήστε να διατηρήσετε φυτά που θα είναι υγιή και εύρωστα και να αποφύγετε τραυματισμούς των φυτών από τα μηχανήματα.
- Καθαρισμός και τακτικές απολυμάνσεις των μηχανημάτων.
- H συνεχείς αμειψισπορά θα μείωση το πρόβλημα γιατί πολλές φυλές του μύκητα εμφανίζουν την ασθένεια σε συγκεκριμένα φυτά.
- Εκρίζωση των φυτών σε μεγάλες προσβολές με καθοδήγηση τοπικού γεωπόνου.
Χημική Καταπολέμηση: Με ψεκασμούς με μυκητοκτόνα εγκεκριμένα για την καλλιέργεια.
Η ασθένεια δύσκολα καταπολεμείται και τα μολυσμένα φυτά δεν θεραπεύονται για αυτό απαραίτητοι οι προληπτικοί ψεκασμοί αν υπάρχει ιστορικό στο χωράφι.Επίσης σε χωράφια με ιστορικό μπορεί να γίνει απολύμανση του εδάφους με όμως υψηλό κόστος και όχι σίγουρα αποτελέσματα.Ρωτήστε τον τοπικό Γεωπόνο για την καλύτερη περίοδο ψεκασμού του χωραφιού σας.
Πηγές Φωτογραφίας:
https://www.forestryimages.org/browse/subthumb.cfm?sub=18938