Ως αγρότισσα και μητέρα δύο παιδιών, μία ζωή δούλευα στα κτήματα μου με χαρά βιώνοντας αυτόν τον τρόπος ζωής. Έχει τρομερά οφέλη παρότι είναι κουραστικός και θέλω να τον συνεχίσουν τα παιδιά μου.
Ίσως παλαιότερα να υπήρχε μία λάθος αντίληψη για το νοητικό επίπεδο των αγροτών, ότι μόνο οι αγράμματοι γίνονται αγρότες, για την αξία του επαγγέλματος και πολλά άλλα. 
Σήμερα που ολοένα ο καταναλωτής αρχίζει να ψάχνει από το που και πως προέρχεται το φαγητό που τρώει, το επάγγελμα του αγρότη αποκαθίσταται στις αντιλήψεις της κοινωνίας. Πλέον είναι μία ολόκληρη επιστήμη από πίσω για το πώς πρέπει να παραχθεί ένα ασφαλές ποιοτικό προϊόν.
Τι πιο ωραίο που ο γιος μου γνωρίζει να ξεχωρίζει τα φυτά και τα δένδρα, να μυρίζει τις εποχές. Να πιάνει τους καρπούς του καλαμποκιού, σιταριού, να μαζεύει τα αυγά από το κοτέτσι. Αισθάνομαι περιφανή που του έχω δώσει αυτά τα ερεθίσματα. Η σύνδεση των παιδιών με την τροφή τους είναι πολύ διδακτικό.
Επίσης βιώνοντας μαζί μας το επάγγελμα του αγρότη τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι ο καιρός παίζει το σπουδαιότερο ρόλο, που κάποιες χρονιές τα κτήματα προσφέρουν απλόχερα τους καρπούς και κάποιες άλλες χρονιές με πολύ φειδώ. Αυτό βοηθά στα παιδιά εκτιμούν και να έχουν αυτοσυγκράτηση.
Η αγάπη τους για τα ζώα του κτήματος μας είναι μεγάλη, η αλληλεπίδραση με αυτά δίνει στο να κατανοήσουν τον βιολογικό τους κύκλο και να αντιλαμβάνονται πως πρέπει να δείχνουν σεβασμό στα ζώα.
Η φύση βοηθά στην καλή υγεία των παιδιών και μειώνει τα επίπεδα του άγχους τους.
Έχουμε ευθύνη να φτιάξουμε τους μελλοντικούς αγρότες της χώρας μας και να πιέσουμε ώστε το επάγγελμα του αγρότη να είναι βιώσιμο ώστε να μπορούν να προσφερθούν ασφαλή και ποιοτικά προϊόντα στην κοινωνία.
*Το άρθρο έγραψε για εμάς μία σύζυγος αγρότη που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία της και είμαστε πολύ χαρούμενοι που το δημοσιεύουμε