Τα χειμερινά σιτηρά είναι το Σιτάρι(μαλακό ή σκληρό), Κριθάρι, Βρώμη, Σίκαλη και Τριτικάλε. Κυρίως καλλιεργούνται σε πλαγιές, μη γόνιμα εδάφη, μη αρδευόμενα ή εντάσσονται σε προγράμματα αμειψισποράς.

Λατινική ονομασία: Του σιταριού είναι  Triticum spp., Του κριθαριού  Hordeum vulgare.

Εποχή σποράς: Η εποχή σποράς ξεκινά από αρχές Οκτωβρίου έως μέσα Ιανουαρίου. Σημαντικός παράγοντας στην επιλογή του χρόνου σποράς είναι οι καιρικές συνθήκες. Επειδή κυρίως τα σιτηρά καλλιεργούνται σε ξερικά χωράφια ή η καλλιέργεια κοστολογικά δεν μπορεί να αντέξει ποτίσματα, οι πρώιμες σπορές το φθινόπωρο σε συνδυασμό με έλλειψη νερού οδηγούν σε προβληματικά φυτρώματα. Για αυτό η επιλογή του χρόνου σποράς είναι σημαντική. Οι αποστάσεις σποράς είναι  περίπου 2 cm φυτό από φυτό εντός της γραμμής και 12 cm γραμμή από γραμμή αναλόγως με τις δυνατότητες της σιταρομηχανής. Βάθος σποράς 3-5 εκατοστά. Ιδανικός αριθμός φυτών για μέγιστη παραγωγή 500.000 φυτά στο στρέμμα.

Φωτογραφία νεαρών φυτών σιτηρών

Επιλογή είδους καλλιέργειας: Ανθεκτικότερα σε χαμηλές θερμοκρασίες είναι το μαλακό σιτάρι και το τριτικάλε. Το κριθάρι έχει λιγότερες απαιτήσεις σε νερό. Επίσης η τιμή είναι σημαντικός παράγοντας επιλογής. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία συγκριτική διαφορά στην τιμή του σκληρού σιταρού.

Εδαφολογικές συνθήκες: Όλα τα εδάφη είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια των χειμερινών σιτηρών.

Λίπανση: Αναλόγως το είδος σιτηρού υπάρχουν και διαφορετικές ανάγκες. Για το μαλακό σιτάρι απαιτούνται 18 μονάδες Ν ( 9 σε βασική λίπανση και 9 σε επιφανειακή), 8 μονάδες P και 8 μονάδες K. Για το σκληρό σιτάρι απαιτούνται 16 μονάδες Ν ( 8 σε βασική λίπανση και 8 σε επιφανειακή), 4 μονάδες P και 0 μονάδες K. Για το κριθάρι απαιτούνται 12 μονάδες Ν ( 6 σε βασική λίπανση και 6 σε επιφανειακή), 4 μονάδες P και 0 μονάδες K. Για το τριτικάλε απαιτούνται 18 μονάδες Ν ( 9 σε βασική λίπανση και 9 σε επιφανειακή), 8 μονάδες P και 8 μονάδες K.

Η επιφανειακή λίπανση είναι βασικό να συνοδεύτε με βροχή για να βοηθήσουν στην διαλύτοποιηση και διήθηση του αζώτου στο έδαφος. Σε ποικιλίες που πλαγιάζουν μειώνουμε κατά 2 μονάδες την λίπανση με άζωτο και αυξάνουμε την λίπανση σε φώσφορο.

Πότισμα: Οι ανάγκες για νερό είναι την χρονική περίοδο μεταξύ του καλαμώματος και άνθησης. Στις πρώιμες περιοχές αρχίζει τον Μάρτιο και στις όψιμες τελειώνει μέσα Μαίου. Η έλλειψη νερού εκείνη την περίοδο είναι καθοριστική για την απόδοση της καλλιέργειας.

Χρόνος συγκομιδής:  Ο χρόνος συγκομιδής καθορίζεται από την υγρασία του σπόρου. Κάτω από 15% υγρασία των καρπών τα καθιστά άριστα για αποθήκευση. Συγκομιδές που δεν γίνονται στην κατάλληλη υγρασία για πολλούς λόγους, ένας από αυτούς είναι η βροχή δημιουργούν υποβαθμίσεις στην ποιότητα.

Ζιζάνια:  Η καταπολέμηση ζιζανίων απαραίτητη. Δημιουργούν προβλήματα στην καθαρότητα του προϊόντος συγκομίζοντας μαζί με το προϊόν σπόρους του ζιζανίου. Συν τα γνωστά προβλήματα περί ανταγωνισμού των ζιζανίων με αποτέλεσμα την μείωση της απόδοσης.

Εχθροί: Προσβολές από Κολεόπτερα, βρωμούσες, αφίδες.

Ασθένειες: Άνθρακες, Δαυλίτες, Σκωριάσεις, Ωϊδια, Σεπτοριάσεις.

Πηγές

Δαμαλάς Χ.Α. & Κουτρούμπας Σ.Δ 2012.Η λίπανση των χειμερινών σιτηρών. Γεωργία-Κτηνοτροφία 6/2012,σελ 34-39

Γκόγκας Δ., Μπλαδενόπουλος Κ. & Κοτζαμανίδης Σ.  Τεχνική της καλλιέργειας των χειμερινών σιτηρών . Γεωργία-Κτηνοτροφία 10/2005,σελ 42-48

Πηγή εικόνας : https://www.agra-net.com/agra/public-ledger/market-focus/market-report-wheat-crop-concerns-prompt-price-resurgence-459788.htm