Συστήματα διαχείρισης θρεπτικών είναι οι στρατηγικές όπου καταφέρνουμε να έχουμε τις μέγιστες αποδόσεις σεβόμενοι το περιβάλλον και τα υπόγεια ύδατα. Ώστε να διατηρήσουμε την παραγωγικότητα, εξασφαλίζοντας την διατήρηση του εδάφους και των υδάτινων πόρων για βιώσιμη παραγωγή.

Χρειάζεται καλό σχεδιασμό για να καταφέρουμε να προσπεράσουμε αυτήν την πρόκληση. Και οι γεωπόνοι θα πρέπει να προτείνουν συστήματα διαχείρισης λαμβάνοντας υπόψιν τις ‘δυνατότητες’ του παραγωγού.

• Πρώτα από όλα πρέπει να γίνουν σωστές εδαφικές αναλύσεις. Κάθε 3-4 χρόνια πρέπει να υπάρχουν αντιπροσωπευτικές αναλύσεις ανά χωράφι.
• Οι ποσότητες λιπασμάτων που θα πρέπει να ρίξουμε στο χωράφι πρέπει να λαμβάνουν υπόψιν την προηγούμενη καλλιέργεια (διαφορετική διαχείριση αν έχουμε ψυχανθή στην προηγούμενη καλλιέργεια λόγω των αζωτοβακτηρίων που έχουν) αν είναι ψυχανθές η προηγούμενη καλλιέργεια συνήθως προτείνουμε λιγότερο άζωτο.
• Επίσης οι ποσότητες των λιπασμάτων καθορίζονται και από τις εισροές κοπριάς ή άλλων οργανικών αποβλήτων. Αναλόγως το τι ρίξουμε στο χωράφι συνήθως μειώνουμε την ποσότητα λιπάσματος. Καλό είναι να κάνουμε ανάλυση της κοπριάς μας για να ξέρουμε περίπου τι θρεπτικά έχει.

Η εξασφάλιση της σωστής τροφής των φυτών, μας δίνει το μέγιστο κέρδος.

Παλαιότερα υπήρχε η εσφαλμένη αντίληψη ότι όσο πιο πολύ λίπασμα ρίξουμε έχουμε περισσότερη παραγωγή και άρα περισσότερο κέρδος. Λάθος μεγάλο που εξηγείται παρακάτω.

Ανάγκες θρεπτικών στα κηπευτικά

Οι καλλιέργειες των κηπευτικών διαφέρουν ως προς τις ανάγκες τους σε άζωτο. Η τομάτα έχει μεγάλες ανάγκες ο αρακάς όχι τόσο.

Οι ελλείψεις αζώτου έχουν επιπτώσεις με μειωμένη παραγωγή.

Η περίσσεια αζώτου θα καθυστερήσει την ωρίμανση άρα την συγκομιδή. Η καθυστέρηση της συγκομιδής ίσως να σημαίνει να χάσει την πρωιμότητα επομένως μία καλή τιμή στην αγορά, άρα οικονομική ζημιά. Ποιοτικά επίσης μπορεί να αλλάξει τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά (γεύση, μέγεθος, υφή, εμφάνιση), μειωμένη αποθηκευτική διάρκεια, εμφάνιση νιτρικών σε επιβλαβή επίπεδα ( π.χ. στα φυλλώδη). Επίσης κάνει υδαρή τα φυτά και εμφανίζονται πολλές μυκητολογικές ασθένειες (Sclerotinia, Phytophthora, Botrytis και πολλά άλλα). Η βλαστομανία του αζώτου μας φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα σε ποσότητα παραγωγής στα αμπέλια, καρπούζια και άλλα.  Επίσης πολλές φορές το κόστος του περίσσιων λιπασμάτων είναι μεγαλύτερο από το κέρδος της μεγαλύτερης παραγωγής.

Στα άρθρα καλλιεργητικές τεχνικές αναφέρουμε τις προτεινόμενες μονάδες θρεπτικών ανά καλλιέργεια.

Το κάλιο επίσης έχει σπουδαίο ρόλο στις καλλιέργειες των κηπευτικών. Ο ρόλος του είναι καθοριστικός στην παραγωγή σακχάρων, την ισορροπία του νερού στα κύτταρα και κατ επέκταση στην διατήρηση της σπαργής. Όλοι ξέρουμε ότι το κάλιο βελτιώνει την ποιότητα των καρπών διατηρώντας την επιθυμητή ποσότητα σακχάρων έναντι των οξέων.

Η σωστή λίπανση των κηπευτικών μας κάνει δυνατά φυτά και αποφεύγονται προβλήματα ανθόπτωσης, καρπόπτώσης. Επίσης τα δυνατά φυτά ξεπερνάνε καλύτερα τα σοκ του περιβάλλοντος από αβιοτικούς παράγοντες (υψηλή θερμοκρασία, χαμηλή υγρασία και άλλα). Καλύτερη αντοχή σε μύκητες και έντομα, λόγω της καλής ανάπτυξης και άρα των ανοσοποιητικών μηχανισμών των φυτών.