Τρίτη εβδομάδα μένουμε σπίτι, μένουμε δυνατοί και συνεχίζουμε ζώντας κάτι πρωτόγνωρο για την γενιά μας. Κάποιοι από εμάς πάμε στις δουλείες μας, κάποιοι από το σπίτι. Δεν ξέρω όλο αυτό αν θα μας αλλάξει προς το καλύτερο ή το χειρότερο πάντως σίγουρα θα μας αλλάξει όλους. Εμείς οι γεωπόνοι δεν το έχουμε και τόσο με τον γραπτό λόγο ώστε να μπορούμε να δημιουργήσουμε συναισθήματα, συγχωρέστε μας. Πάντως αυτό το διάστημα είναι ιδανικό για μια εσωτερική ενδοσκόπηση.
Εμάς η δουλεία μας είναι να είμαστε στο χωράφι και να ερχόμαστε σε επαφή με τους παραγωγούς, να μιλάμε, να μαλώνουμε μαζί τους, να νιώθουμε τα προβλήματα τους, να χαιρόμαστε με τις επιτυχίες τους, να μπαίνουμε στις οικογένειες τους, να δενόμαστε συναισθηματικά.
Να βάζουμε το λιθαράκι μας σε όλα τα στάδια της παραγωγής για το τελικό προϊόν, από τον γεωπόνο που είναι σε μια πειραματική εταιρία και δοκιμάζει φάρμακα σπόρους λιπάσματα, από τον γεωπόνο πωλητή των εφοδίων, από τον γεωπόνο γεωργικό σύμβουλο, από τον γεωπόνο που είναι στην εκπαίδευση (ΕΠΑΛ), από τον γεωπόνο χωραφιού που είναι κάθε μέρα στο χωράφι χειμώνα καλοκαίρι και δίνει λύσεις στην αντιμετώπιση εχθρών των φυτών και στην αύξηση της παραγωγής, από τον έμπορο γεωπόνο, από τον γεωπόνο που διασφαλίζει την ποιότητα, από τον γεωπόνο τεχνολόγο τροφίμων που καινοτομεί και δημιουργεί νέα προϊόντα κ.α
Είμαστε όλοι περήφανοι, όταν ξέρουμε ότι το προϊόν που θα ταΐσει τον κόσμο είναι ασφαλές, επαρκές, φθηνό.
Δεν μας πειράζει που δεν αναγνωρίζεται η δουλεία μας, που οι παραγωγοί στις αποτυχίες μας στολίζουν και στις επιτυχίες μας ξεχνούνε, που ο κόσμος νομίζει ότι είμαστε διαπλεκόμενοι, ότι τα περνούμε από τις εταιρείες, ότι ευθυνόμαστε για την μόλυνση του περιβάλλοντος και πολλά άλλα.
Λυπόμαστε όταν βλέπουμε όταν απαξιώνεται το προϊόν, όταν πετιέται στα σκουπίδια, όταν γελοιοποιείτε το επάγγελμα του αγρότη, ότι δεν έχουμε καταφέρει να έχουμε συνδικαλισμό, ότι το επιμελητήριο μας δεν φαίνεται ότι στέκεται κοντά μας στην τόση απαξίωση των πτυχίων μας (ο καθένας θα έχει με εμάς τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα χωρίς να έχει ζοριστεί 10 εξάμηνα και να έχει τις γνώσεις). Το ότι εδώ και 12-13 χρόνια δεν έγινε καμιά πρόσληψη γεωπόνου στο δημόσιο, οι τελευταίες αν θυμόμαστε καλά ήταν το σκάνδαλο με την Αγρογή.
Τώρα είναι μια ευκαιρία για νέα αρχή, με αλλαγή της νοοτροπίας των παραγωγών στις νέες συνθήκες (σε αυτό έχουμε πολύ δουλεία), με το να ξαναβάλουμε το επάγγελμα μας και τα δικαιώματα μας εκεί που τα αξίζουν, με το να τονίσουμε και να διεκδικήσουμε ότι είμαστε η κινητήρια δύναμη της οικονομίας μας, ότι η ασφάλεια της υγείας μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ασφάλεια των τροφίμων.
Ο Γεωπόνος είναι ένα σημαντικό κομμάτι της τροφικής αλυσίδας και δεν πρέπει να φοβάται κανέναν απλά να διεκδικεί με ψηλά το κεφάλι.
Categories: Γεωπονικοί Προβληματισμοί
